«برهان»، استدلالی است که أسباب مغالطه را فاقد و شرائط برهان را واجد باشد. به مقالۀ ما تحت عنوان «تقییم»، به فصلی که تحت عنوان «برهان» است، مراجعه شود.
«وجود خدا»، از نظر لفظی، یک مرکب ناقص است و از جمله‌ای، تعبیر می‌کند که مؤوَّل از آن جمله است و آن جمله، عبارت است از اینکه: «خدا، وجود دارد».
بنا بر این، «برهان بر وجود خدا»، «برهان»ـی است که إثبات می‌کند که: «خدا، وجود دارد». این برهان، استدلالی است که سببی از أسباب مغالطه، در آن نیست و همۀ شرائط برهان را هم دارا می‌باشد.
إنکار چنین برهانی، یا به معنای تشکیک در أصل وجود خدا است –نعوذ بالله من ذالک-، یا به معنای نفی برهان لِمِّی است، یا اینکه به معنای امتناع اطلاع بر حقیقت باری –تعالی- می‌باشد. ما به توفیق خدای متعال، در این مقاله، هرسه مورد را بررسی خواهیم نمود. إن شاء الله تعالی.
ادامه مطلب ...