بسم الله الرحمن الرحیم
خواجۀ طوسی، (قدس سره)، می‌فرماید:
«و ظهورُ معجزة القرآن و غیره مع اقترانِ دعوة نبینا محمدٍ (صلی الله علیه و آله)، یَدُلُّ علی نبوته و التحدی مع الامتناع و توفُّر الدواعی یَدُلُّ علی الإعجاز و المنقول معناه متواتراً من المعجزات یَعضُدُه». (شرح تجرید/ 354).
بعد از این بیان، علامه (رحمه الله)، به بیان کلام ایشان می‌پردازد. أول «ظهور معجزة القرآن» را بیان می‌کند. بعد به بیان «غیرِه» می‌پردازد و هفت مورد را متذکر می‌شود که مورد هفتم، خودش، بر چند مورد مشتمل می‌باشد. (همان/ 354-356).